تار

تار از سازهای زهی مضرابی ( زخمه ای) مقید است که در ساخت آن از چوب، پوست، استخوان، زه (روده ی تابیده ی چهارپایان) و فلز استفاده می شود و طول کلی آن حدو ۹۵ سانتی متر است. اگر چه در گذشته های دور، نامی از آن برده نشده است ولی از حدود دویست سال پیش، تار یکی از سازهای اصلی موسیقی ملی ایران بوده است. نوازنده تار ایرانی در حالت نشسته ساز تار را به صورت افقی روی ران پا قرار می دهد، به طوری که دسته ی تار طرف چپ را روی دستان هایی که در طول دسته ی تار بسته شده اند حرکت میدهد و با مضرابی که در دست راست دارد به سیم ها زخمه میزند

در گذشته تار ایرانی پنج سیم (یا پنج تار) داشت. غلامحسین درویش یا درویش‌خان سیم ششمی به آن افزود که همچنان به کار می‌رود

از نوازندگان سرشناس تار می توان به میرزاعبدالله فراهانی ، محمدرضا لطفی ، احمد عبادی ، حسین علیزاده ، فرهنگ شریف